خلبان هوش مصنوعی دقت انسان را در عرصه حمل و نقل افزایش می دهد

“Air-Guardian” که برای اطمینان از آسمان ایمن‌تر طراحی شده است، شهود انسان را با دقت ماشین ترکیب می‌کند و رابطه همزیستی بیشتری بین خلبان و هواپیما ایجاد می‌کند.

تصور کنید در یک هواپیما با دو خلبان، یک انسان و یک کامپیوتر هستید. هر دو “دست” خود را روی کنترلرها دارند، اما همیشه به دنبال چیزهای مختلف هستند. اگر هر دو به یک چیز توجه کنند، انسان باید هدایت کند. اما اگر انسان حواسش پرت شود یا چیزی را از دست بدهد، کامپیوتر به سرعت کار را به دست می گیرد.

با Air-Guardian، سیستمی که توسط محققان آزمایشگاه علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی MIT (CSAIL) توسعه یافته است آشنا شوید. از آنجایی که خلبانان مدرن با هجوم اطلاعات از چندین مانیتور، به ویژه در لحظات حساس دست و پنجه نرم می کنند، Air-Guardian به عنوان یک خلبان فعال عمل می کند. مشارکت بین انسان و ماشین که ریشه در درک توجه دارد.

اما دقیقاً چگونه توجه را تعیین می کند؟ برای انسان‌ها از ردیابی چشم استفاده می‌کند و برای سیستم عصبی به چیزی به نام «نقشه‌های برجسته» تکیه می‌کند که مشخص می‌کند توجه به کجا هدایت می‌شود. نقشه ها به عنوان راهنمای بصری برای برجسته کردن مناطق کلیدی در یک تصویر عمل می کنند و به درک و رمزگشایی رفتار الگوریتم های پیچیده کمک می کنند. Air-Guardian به جای مداخله در هنگام نقض ایمنی مانند سیستم های خلبان خودکار سنتی، علائم اولیه خطرات بالقوه را از طریق این نشانگرهای توجه شناسایی می کند.

پیامدهای گسترده تر این سیستم فراتر از هوانوردی است. مکانیزم‌های کنترل مشارکتی مشابه روزی می‌توانند در خودروها، هواپیماهای بدون سرنشین و طیف وسیع‌تری از رباتیک مورد استفاده قرار گیرند.

لیان