دریافت صوت بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند بخشنده مهربان اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَيْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ وَلا كَصُنْعِهِ سـتـايـش خـاص خـدايـى اسـت كـه نـيـسـت بـراى قضا و حكمش جلوگيرى و نه براى عطا و بخششش مانعى و نه مانند ساخته اش صُنْعُ صانِعٍ وَهُوَ الْجَوادُ الْواسِعُ فَطَرَ اَجْناسَ الْبَدائِعِ واَتْقَنَ ساخته هيچ سازنده اى و او است بخشنده وسعت ده كه آفريد انواع گوناگون پديده ها راو بِحِكْمَتِهِ الصَّنائِعَ لا تَخْفى عَلَيْهِ الطَّلايِـعُ وَلا تَضيعُ عِنْدَهُ الْوَدائِعُ بـه حكمت خويش محكم ساخت مصنوعات را طلايه ها(ى عالم وجود) بر او مخفى نيست و امانتها در نزد او ضايع نشود جازى كُلِّ صانِعٍ وَرائِشُ كُلِّ قانعٍ وَراحِمُ كُلِّ ضارِعٍ وَمُنْزِلُ پـاداش دهـنـده عمل هر سازنده و سامان دهنده زندگى هر قناعت پيشه و مهربان نسبت به هر نالان ، فروفرستنده الْمَنافِعِ وَالْكِتابِ الْجامِعِ بِالنُّورِ السّاطِعِ وَ هُوَ لِلدَّعَواتِ سامِعٌ هـر سـود و بهره و آن كتاب جامع كه فرستادش بوسيله نور آن نور درخشان و او است كه دعاها را شنواست وَلِلْكُرُباتِ دافِعٌ وَلِلدَّرَجاتِ رافِعٌ وَلِلْجَبابِرَةِ قامِعٌ فَلا اِلهَ غَيْرُهُ وَلا و گـرفتاريها را برطرف كند و درجات را بالا برد و گردنكشان را ريشه كن سازد پس معبودى جز او نيست و شَىْءَ يَعْدِلُهُ وَلَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُاللَّطيفُ الْخَبيرُ چيزى با او برابرى نكند و چيزى همانندش نيست و او شنوا است و بينا و دقيق و آگاه وَهُوَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَرْغَبُ إِلَيْكَوَاَشْهَدُ بِالرُّبُوبِيَّةِ لَكَ و او بر هرچيز توانا است خدايا من بسوى تو اشتياق دارم و به پروردگارى تو گواهى دهم مُقِرّاً بِاَنَّكَ رَبّى وَ اِلَيْكَ مَرَدّى اِبْتَدَاْتَنى بِنِعْمَتِكَ قَبْلَ اَنْ اَكُونَ اقـرار دارم بـه ايـنـكه تو پروردگار منى و بسوى تو است بازگشت من آغاز كردى وجود مرا به رحمت خود پيش از آنكه باشم شَيْئاً مَذْكُورا وَخَلَقْتَنى مِنَ التُّرابِ ثُمَّ اَسْكَنْتَنِى الاَْصْلابَ آمِناً چيز قابل ذكرى و مرا از خاك آفريدى آنگاه در ميان صلبها جايم دادى و ايمنم ساختى لِرَيْبِ الْمَنُونِ وَاخْتِلافِ الدُّهُورِ وَالسِّنينَ فَلَمْ اَزَلْ ظاعِناً مِنْ از حوادث زمانه و تغييرات روزگار و سالها و همچنان همواره از صُلْبٍ اِلى رَحِمٍ فى تَقادُمٍ مِنَ الاَْيّامِ الْماضِيَةِ وَالْقُرُونِ الْخالِيَةِ لَمْ صلبى به رحمى كوچ كردم در ايام قديم و گذشته و قرنهاى پيشين تُخْرِجْنى لِرَاْفَتِكَ بى وَلُطْفِكَ لى وَاِحْسانِكَ اِلَىَّ فى دَوْلَةِ اَئِمَّةِ و از روى مـهـر و راءفـتـى كه به من داشتى و احسانت نسبت به من مرا به جهان نياوردى در دوران حكومت پيشوايان الْكُفْرِ الَّذينَ نَقَضُوا عَهْدَكَ وَكَذَّبُوا رُسُلَكَلكِنَّكَ اَخْرَجْتَنى لِلَّذى كـفـر آنـان كـه پـيـمان تو را شكستند و فرستادگانت را تكذيب كردند ولى در زمانى مرا بدنيا آوردى كه سَبَقَلى مِنَ الْهُدَى الَّذى لَهُ يَسَّرْتَنى وَفيهِ اَنْشَاءْتَنى وَمِنْ قَبْلِ ذلِكَ پـيـش از آن در علمت گذشته بود از هدايتى كه اسبابش را برايم مهيا فرمودى و در آن مرا نشو و نما دادى و پيش از رَؤُفْتَ بى بِجَميلِ صُنْعِكَ وَسَوابِـغِ نِعَمِكَ فابْتَدَعْتَ خَلْقى مِنْ مَنِىٍّ ايـن نـيـز بـه مـن مـهـر ورزيدى بوسيله رفتار نيكويت و نعمتهاى شايانت كه پديد آوردى خلقتم را از منى يُمْنى وَاَسْكَنْتَنى فى ظُلُماتٍ ثَلاثٍ بَيْنَ لَحْمٍ وَدَمٍ وَجِلْدٍ لَمْ ريخته شده و جايم دادى در سه پرده تاريكى (مشيمه و رحم و شكم ) ميان گوشت و خون و پوست تُشْهِدْنى خَلْقى وَلَمْ تَجْعَلْ اِلَىَّ شَيْئاً مِنْ اَمْرى ثُمَّ اَخْرَجْتَنى لِلَّذى و گـواهـم نـسـاخـتـى در خـلقتم و واگذار نكردى به من چيزى از كار خودم را سپس بيرونم آوردى بدانچه سَبَقَ لى مِنَ الْهُدى اِلَى الدُّنْيا تآمّاً سَوِيّاً وَحَفِظْتَنى فِى الْمَهْدِ طِفْلاً در عـلمـت گـذشـتـه بـود از هـدايـتـم بـسـوى دنـيـا خـلقـتـى تـمـام و درسـت و در حال طفوليت و خردسالى صَبِيّاً وَرَزَقْتَنى مِنَ الْغِذآءِ لَبَناً مَرِيّاً وَعَطَفْتَ عَلَىَّ قُلُوبَ در گـهـواره مـحـافـظـتـم كـردى و روزيـم دادى از غـذاهـا شـيـرى گـوارا و دل پرستاران را الْحَواضِنِ وَكَفَّلْتَنى الاُْمَّهاتِ الرَّواحِمَ وَكَلاَْتَنى مِنْ طَوارِقِ الْجآنِّ بر من مهربان كردى و عهده دار پرستاريم كردى مادران مهربان را و از آسيب جنيان وَسَلَّمْتَنى مِنَ الزِّيادَةِ وَالنُّقْصانِفَتَعالَيْتَ يا رَحيمُ يا رَحْمنُ حتّى نـگـهـداريـم كـردى و از زيـادى و نقصان سالمم داشتى پس برترى تو اى مهربان و اى بخشاينده تا اِذَا اسْتَهْلَلْتُ ناطِقاً بِالْكَلامِاَتْمَمْتَ عَلَىَّ سَوابغَ الاِْ نْعامِ وَرَبَّيْتَنى آنگاه كه لب به سخن گشودم و تمام كردى بر من نعمتهاى شايانت را و پرورشم دادى زايِداً فى كُلِّ عامٍ حَتّى إ ذَا اكْتَمَلَتْ فِطْرَتى وَاعْتَدَلَتْ مِرَّتى اَوْجَبْتَ هـرسـاله زيـادتـر از سـال پـيـش تـا آنـگـاه كـه خـلقـتـم كامل شد و تاب و توانم به حداعتدال رسيد واجب كردى عَلَىَّ حُجَتَّكَ بِاَنْ اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَكَ وَرَوَّعْتَنى بِعَجائِبِ حِكْمَتِكَ بـر مـن حـجـت خود را بدين ترتيب كه معرفت خود را به من الهام فرمودى و بوسيله عجايب حكمتت به هراسم انداختى وَاَيْقَظْتَنى لِما ذَرَاْتَ فى سَمآئِكَوَاَرْضِكَ مِنْ بَدائِعِ خَلْقِكَ و بيدارم كردى بدانچه آفريدى در آسمان و زمينت از پديده هاى آفرينشت وَنَبَّهْتَنى لِشُكْرِكَ وَذِكْرِكَ وَاَوجَبْتَ عَلَىَّ طاعَتَكَ وَعِبادَتَكَ و آگاهم كردى به سپاسگزارى و ذكر خودت و اطاعت و عبادتت را بر من واجب كردى وَفَهَّمْتَنى ما جاَّءَتْ بِهِ رُسُلُكَ وَيَسَّرْتَ لى تَقَبُّلَ مَرْضاتِكَ وَمَنَنْتَ و آنـچـه رسـولانـت آورده بودند به من فهماندى و پذيرفتن موجبات خوشنوديت را برايم آسان كردى عَلَىَّ فى جَميعِ ذلِكَ بِعَونِكَ وَلُطْفِكَ ثُمَّ اِذْ خَلَقْتَنى مِنْ خَيْرِ الثَّرى لَمْ و در تـمام اينها به يارى و لطف خود بر من منت نهادى سپس به اينكه مرا از بهترين خاكها آفريدى تَرْضَ لى يا اِلهى نِعْمَةً دُونَ اُخرى وَرَزَقْتَنى مِنْ اَنواعِ الْمَعاشِ راضـى نشدى اى معبود من كه تنها از نعمتى برخوردار شوم و از ديگرى منع گردم بلكه روزيم دادى وَصُنُوفِ الرِّياشِ بِمَنِّكَ الْعَظيمِ الاَْعْظَمِ عَلَىَّ وَاِحْسانِكَ الْقَديمِ از انواع (نعمتهاى ) زندگى و اقسام لوازم كامرانى و اين بواسطه آن نعمت بخشى بزرگ و بزرگترت بود بر من و آن احسان ديرينه ات بود اِلَىَّ حَتّى اِذا اَتْمَمْتَ عَلَىَّ جَميعَ النِّعَمِ وَصَرَفْتَ عَنّى كُلَّ النِّقَمِ نـسـبـت بـه من تا اينكه تمام نعمتها را بر من كامل كردى و تمام رنجها و بلاها را از من دور ساختى لَمْ يَمْنَعْكَ جَهْلى وَجُرْاءَتى عَلَيْكَ اَنْ دَلَلْتَنى اِلى ما يُقَرِّبُنى باز هم نادانى و دليرى من بر من جلوگيرت نشد از اينكه راهنماييم كردى بدانچه مرا به تو نزديك كند اِلَيْكَ وَوَفَّقْتَنى لِما يُزْلِفُنى لَدَيْكَ فَاِنْ دَعَوْتُكَ اَجَبْتَنى وَاِنْ سَئَلْتُكَ و موفقم داشتى بدانچه مرا به درگاهت مقرب سازد كه اگر بخوانمت پاسخم دهى و اگر بخواهم از تو اَعْطَيْتَنى وَاِنْ اَطَعْتُكَ شَكَرْتَنى وَاِنْ شَكَرْتُكَ زِدْتَنى كُلُّ ذلِكَ به من عطا كنى و اگر اطاعتت كنم قدردانى كنى و اگر سپاسگزاريت كنم بر من بيفزايى و همه اينها اِكْمالٌ لاَِنْعُمِكَ عَلَىَّ وَاِحْسانِكَ اِلَىَّ فَسُبْحانَكَ سُبْحانَكَ مِنْ مُبْدِئٍ بـراى كـامـل سـاختن نعمتهاى تو است بر من و احسانى است كه نسبت به من دارى پس منزهى تو، منزه از آن رو كه آغازنده مُعيدٍ حَميدٍ مَجيدٍ تَقَدَّسَتْ اَسْمآؤُكَ وَعَظُمَتْ الاَّؤُكَ فَاءَىَُّ نِعَمِكَ ي ا نعمتى و بازگرداننده و ستوده و بزرگوارى بسى پاكيزه است نامهاى تو و بزرگ است نعمتهاى تو پس اى اِلهى اُحْصى عَدَداً وَذِكْراً اءَمْ اَىُّ عَطـاياكَ اءَقُومُ بِها شُكْراً وَهِىَ يا مـعـبـود مـن كـدامـيـك از نعمتهايت را بشماره درآورده و ياد كنم يا براى كداميك از عطاهايت به سپاسگزارى اقدام كنم در صورتى كه آنها رَبِّ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ يُحْصِيَهَا الْعآدّوُنَ اءَوْ يَبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ ثُمَّ اى پروردگار من بيش از آن است كه حسابگران بتوانند آنها را بشمارند يا دانش حافظان بدانها رسد سپس اى خدا ما صَرَفْتَ وَدَرَاءْتَ عَنّى اَللّهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرّآءِ اءَكْثَرُ مِمّا ظَهَرَ لى آنـچـه را از سختى و گرفتارى از من دور كرده و باز داشتى بيشتر بوده از آنچه برايم آشكار شد مِنَ الْعافِيَةِ وَالسَّرّآءِ وَاَنـَا اَشْهَدُ يا اِلهى بِحَقيقَةِ ايمانى وَعَقْدِ از تـنـدرسـتـى و خـوشى و من گواهى دهم خدايا به حقيقت ايمان خودم و بدانچه تصميمات يقينم بدان بسته است عَزَماتِ يَقينى وَخالِصِ صَريحِ تَوْحيدى وَباطِنِ مَكْنُونِ ضَميرى و توحيد خالص و بى شائبه خود و درون سرپوشيده نهادم وَعَلائِقِ مَجارى نُورِ بَصَرى وَاَساريرِ صَفْحَةِ جَبينى وَخُرْقِ و رشته هاى ديد نور چشمانم و خطوط صفحه پيشانيم مَسارِبِ نَفْسى وَخَذاريفِ مارِنِ عِرْنينى وَمَسارِبِ سِماخِ سَمْعى و رخنه هاى راههاى تنفسم و پرده هاى نرمه بينيم و راههاى پرده گوشم وَما ضُمَّتْ وَاَطْبَقَتْ عَلَيْهِ شَفَتاىَ وَحَرَكاتِ لَفْظِ لِسانى وَمَغْرَزِ و آنـچـه بـچـسـبـد و روى هـم قـرار گـيـرد بـر آن دو لبـم و حـركـتـهـاى تـلفظ زبانم و محل پيوست كام حَنَكِ فَمى وَفَكّى وَمَنابِتِ اَضْراسى وَمَساغِ مَطْعَمى وَمَشْرَبى (فـك بـالاى ) دهـان و آرواره ام و مـحـل بـيـرون آمـدن دنـدانـهـايـم و محل چشيدن خوراك و آشاميدنيها يموَحِمالَةِ اُمِّ رَاءْسى وَبُلُوعِ فارِغِ حَباَّئِلِ عُنُقى وَمَا اشْتَمَلَ عَليْهِ تامُورُ و رشـتـه و عصب مغز سرم و لوله (حلق ) متصل به رگهاى گردنم و آنچه در برگرفته آن را صَدْرى وَحمائِلِ حَبْلِ وَتينى وَنِياطِ حِجابِ قَلْبى وَاءَفْلاذِ حَواشى قفسه سينه ام و رشته هاى رگ قلبم و شاهرگ پرده دلم و پاره هاى گوشه و كنار كَبِدى وَما حَوَتْهُ شَراسيفُ اَضْلاعى وَحِقاقُ مَفاصِلى وَقَبضُ جگرم و آنچه را در بردارد استخوانهاى دنده هايم و سربندهاى استخوانهايم و انقباض عَوامِلى وَاَطرافُِ اَنامِلى وَلَحْمى وَدَمى وَشَعْرى وَبَشَرى عضلات بدنم و اطراف سر انگشتانم و گوشتم و خونم و موى بدنم و بشره پوستم وَعَصَبى وَقَصَبى وَعِظامى وَمُخّى وَعُرُوقى وَجَميعُِ جَوارِحى وَمَا و عصبم و ساقم و استخوانم و مغزم و رگهايم و تمام اعضاء و جوارحم و آنچه بر اينها انْتَسَجَ عَلى ذلِكَ اَيّامَ رِضاعى وَما اَقلَّتِ الاَْرْضُ مِنّى وَنَوْمى بافته شده از دوران شيرخوارگيم و آنچه را زمين از من بر خود گرفته و خوابم وَيَقَظَتى وَسُكُونى وَحَرَكاتِ رُكُوعى وَسُجُودى اَنْ لَوْ حاوَلْتُ و بيداريم و آرميدنم و حركتهاى ركوع و سجود من (گواهى دهم ) كه اگر تصميم بگيرم وَاجْتَهَدْتُ مَدَى الاَْعصارِ وَالاَْحْقابِ لَوْ عُمِّرْتُها اَنْ اءُؤَدِّىَ شُكْرَ و بكوشم در طول قرون و اعصار بر فرض كه چنين عمرى بكنم و بخواهم شكر واحِدَةٍ مِنْ اءَنْعُمِكَ مَا اسْتَطَعْتُ ذلِكَ اِلاّ بِمَنِّكَ الْمُوجَبِ عَلَىَّ بِهِ يـكى از نعمتهاى تو را بجا آورم نخواهم توانست جز به لطف خود كه آن خود واجب كند بر من شُكْرُكَ اَبَداً جَديداً وَثَنآءً طارِفاً عَتيداً اَجَلْ وَلوْ حَرَصْتُ اَنـَا سپاسگزاريت را دوباره از نو و موجب ستايشى تازه و ريشه دار گردد آرى و اگر حريص باشم من وَالْعآدُّونَ مِنْ اَنامِكَ اءَنْ نُحْصِىَ مَدى اِنْعامِكَ سالِفِهِ وَ انِفِهِ ما و حسابگران از مخلوقت كه بخواهيم اندازه نعمت بخشيهاى تو را از گذشته و آينده حَصَرْناهُ عَدَداً وَلا اَحْصَيناهُ اَمَداًهَيْهاتَ اءنّى ذلِكَ وَاَنْتَ الْمُخْبِرُ فى بـه حساب درآوريم نتوانيم بشماره درآوريم و نه از نظر زمان و اندازه آنرا احصاء كنيم ! هيهات ! كجا چنين چيزى ميسر..

به گزارش جهان نیوز، ایران و روسیه توافق دوجانبه برای حفاظت از اسناد طبقه‌بندی شده را برای ۵ سال دیگر تمدید کردند. خبرگزاری اینترفاکس که اصل این خبر را منتشر کرده، هنوز به جزئیات آن نپرداخته است. وزرای کشور وقت ایران و روسیه در بهمن ماه سال ۱۳۹۱ یک موافقتنامه امنیتی امضاء کردند که مباحث مربوط به «حوزه دریای خزر، موضوعات مرزی، مبارزه با جرایم سازمان یافته و مواد مخدر» را پوشش می‌دهد. «ولادیمیر کولوکولتسف» وزیر کشور روسیه پس از امضای این قرارداد گفته بود که «مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی» یکی از زمینه‌های مهم همکاری دو طرف خواهد بود. منبع: فارس

به گزارش جهان نیوز، علی ملاشاهی، اظهار داشت: امشب حداکثر سرعت وزش باد همراه با گرد و خاک در زابل به۱۰۱ کیلومتر بر ساعت رسید که موجب شد غلظت ذرات معلق در هوای این شهر به ۴۴۴۴ میکروگرم بر متر مکعب برسد. وی افزود: با توجه به اینکه حد مجاز ذرات معلق در هوا ۱۵۰ میکروگرم بر متر مکعب است این میزان از ذرات معلق در هوا نشان دهنده این است که طی این مدت میزان غلظت ذرات معلق در هوای شهر زابل به بیش از ۳۰ برابر حد مجاز رسیده است. کارشناس هواشناسی سیستان و بلوچستان ادامه داد: در پی این رخداد علاوه بر کاهش کیفیت هوا، میزان دید افقی در محدوده فرودگاه زابل به ۹۰۰ متر کاهش پیدا کرد. وی گفت: همچنین بر اساس تحلیل آخرین نقشه های همدیدی و آینده نگری هواشناسی وزش باد شدید همراه با گرد و خاک تا اوایل هفته آینده در شمال استان سیستان و بلوچستان ادامه دارد. ملاشاهی با اشاره به اینکه طی این مدت در نواحی مرکزی و جنوبی استان افزایش غبار همراه با وزش باد و گرد و خاک با شدت کمتر رخ خواهد داد، گفت: در زمان طوفان در جاده های مواصلاتی استان به ویژه جاده «زاهدان – زابل»، «زاهدان- نهبندان»، «زابل- نهبندان»، «زاهدان- بم» و جاده «ایرانشهر-ریگان-بم» کاهش دید سبب کندی عبور و مرور و اختلال تردد می شود. منبع: مهر

به گزارش جهان نیوز، بولتون که روز دوشنبه در کنفرانسی مطبوعاتی با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در قدس اشغالی سخن می گفت، اعلام کرد که آمریکا برای متقاعد کردن کشورهای اروپایی برای “برداشتن گام هایی محکم تر” علیه آنچه که سلاح های هسته ای ایران خواند، تلاش می کند. به گزارش جروزالم پست، بولتون اعلام کرد که جلوگیری از دسترسی ایران به سلاح های اتمی به زعم وی، از بالاترین درجه اهمیت برای آمریکا برخوردار است. وی بار دیگر با انتقاد از توافق هسته ای با ایران و “فلاکت بار” خواندن برجام، از تحریم های جدید آمریکا علیه ایران دفاع کرده و جمهوری اسلامی را به زعم خود به حمایت از تروریسم بین المللی متهم کرد. بولتون تا روز چهارشنبه در سرزمین های اشغالی خواهد بود. منبع: تسنیم

به گزارش جهان نیوز، روزنامه «حمایت» در یادداشتی از « جواد منصوری» نوشت: در روابط خارجی و امور بین‌الملل، روش‌های مختلف و گوناگونی برای حل مسائل و گسترش روابط بکار گرفته می‌شود که «مذاکره»، اولین و پرکاربردترین شیوه در این میان به شمار می‌رود. مذاکره بین نمایندگان کشورها از گذشته‌های دور متداول بوده و معمولاً به درک متقابل، زمینه‌سازی برای تثبیت فضای تعاملی بین دولت‌ها کمک شایانی کرده است ولی درعین‌حال، به‌صورت مطلق، نمی‌تواند کارساز و در جهت برداشتن موانع، مؤثر باشد. گفتگو و مذاکره اساساً زمانی راهگشا خواهد بود که طرفین از این مجرا، برای درک مواضع و نظرات یکدیگر استفاده کنند، نه اینکه از پشت میز نشستن نمایندگان کشورها، یک شوی سیاسی ترتیب داده شود و چند عکس و فیلم یادگاری باقی بماند. بنابراین، زمانی این شیوه کارآمد است که مجموع فواید ذکرشده در نگاه طرفین یا طرف‌های گفتگو جمع شده باشد و مهم‌تر اینکه مذاکره به ابزاری برای تحمیل نظرات و سیاست‌های یک کشور به دیگر کشورها تبدیل نگردد. بدیهی است که جمهوری اسلامی ایران به دلیل ماهیت صلح‌طلبانه و ثبات‌آفرین خود، اصل مذاکره با همه کشورها جز شماری اندک را قبول دارد و از هر مجالی برای نزدیک‌تر شدن رویکردهای منطقه‌ای و بین‌المللی استقبال می‌کند. بااین‌حال و به مدد تجربه نزدیک به 4 دهه از رصد رفتار نظام‌های استکباری، به‌خوبی آگاه است که چنانچه یک‌طرف به بهانه گفتگو، وارد جرگه مذاکره شود اما اصول حداقلی را دراین‌ارتباط رعایت نکند و آماده اجرای نتایج به‌دست‌آمده نباشد، مذاکره، معنای دادوستد خود را از دست می‌دهد و حربه‌ای می‌شود که طرف مقابل را به بازی در پازل خود مجبور کند. طبیعتاً چنین ترفندی، موجب تحقیر طرفی می‌شود که از آمادگی کامل برای حل‌وفصل مشکلات فیما بین در یک چارچوب مشخص برخوردار است و در نتیجه، کورسوی ترمیم روابط را به‌طور کامل از بین می‌برد. اگر طرف مقابل گفتگو، کشور بد ذات، بدعهد و پیمان‌شکنی مثل آمریکا باشد که غلظت و آلایندگی همه موارد ذکر شده به حداکثر خود می‌رسد، چراکه آمریکایی‌ها در هیچ‌یک از مذاکرات خود، با صدق نیت دست دوستی دراز نکرده و بدون قصد و غرض به گپ و گفت ننشسته‌اند. با طرح گفتگوی بدون پیش‌شرط، توپ را به زمین حریف می‌اندازند و زمانی که طرف مقابل، طوماری از عدم پایبندی به تعهداتش را در موارد مشابه گذشته رو می‌کند، با بهره‌گیری از توپخانه رسانه‌ای، ژست حق‌به‌جانب می‌گیرند که بله، ما حسن نیت نشان دادیم و این طرف مقابل بود که زیر بار گفتگو و حل‌وفصل مسالمت‌آمیز مسائل نرفت! رفتار آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ازاین‌دست است. کشورمان در بعضی از مقاطع، گفتگو و همکاری‌های محدود و معینی با واشنگتن داشته ولی عملاً در هیچ‌یک از این موارد، نتیجه مثبتی مشاهده نکرده است. برچسب «محور شرارت» را «جورج بوش» وقتی به ایران زد که مسئولین وقت با انگیزه کاستن و رفع دشمنی‌ها، به درخواست آمریکایی‌ها برای حل مشکلات افغانستان چراغ سبز نشان دادند. «وندی شرمن»، مذاکره کننده ارشد آمریکایی در گفتگوهای هسته‌ای در دولت اوبامای به اصطلاح مؤدب، با وجود آنکه از آمادگی و پیش‌پرداخت‌های مقامات فعلی کشورمان اطلاع داشت، وقتی مورد سؤال کمیته روابط خارجی مجلس سنا قرار گرفت، در توهینی آشکار به ملت بزرگ ایران گفت: «ما می‌دانیم فریب و نیرنگ بخشی از «دی‌ان‌ای» ایرانی‌هاست ! ترامپ هم که از اساس، همکاری ایران برای اطمینان بخشی در خصوص برنامه هسته‌ای خود را نادیده گرفته، بارها به مردم انقلابی ایران توهین کرد و آن‌ها را «تروریست» خطاب نموده است! مذاکره با آمریکا در گفتگوهای هسته‌ای، ضرر بزرگ دیگری هم داشت و آن، اتلاف وقت و معطل کردن ظرفیت‌های کشور و از دست رفتن فرصت‌هایی بود که در صورت استفاده به‌موقع و صحیح از آن‌ها، شاهد بحران‌های اقتصادی – معیشتی امروز نبودیم. آخرین نمونه از رفتار متکبرانه آمریکایی‌ها پس از مذاکره و گرفتن ژست صلح‌طلبی، در ماجرای کره شمالی دیده می‌شود. ترامپ پس از سفری نمایشی به شرق آسیا و پالوده خوردن با رهبر کره شمالی، بلافاصله از ادبیات تهدید استفاده کرد و مسئولان کاخ سفید هم بجای انجام اقدامات عملی در برابر حسن نیت پیونگ‌یانگ، برای کره شمالی خط و نشان کشیدند. حتی اتهامات اثبات نشده‌ای مثل تلاش برای ادامه فعالیت‌های اتمی را به کره شمالی می‌زنند و هر از گاهی، صراحتاً و تلویحاً به کره شمالی می‌تازند. خبرگزاری کره شمالی در گزارشی تحلیلی، سیاست کاخ سفید در قبال پیونگ‌یانگ را موردانتقاد قرار داده و می‌نویسد: «آمریکا در مذاکرات خلع سلاح اتمی شبه‌جزیره صادق نیست و در برنامه‌ها و راهبردهایش ابهامات زیادی وجود دارد. رهیافت‌های خصمانه آمریکا و عمل نکردن ترامپ به تعهداتش باعث شده تا برنامه خلع سلاح اتمی شبه‌جزیره کره به بن بست برسد و بی‌صداقتی و عمل نکردن آمریکا به تعهداتش، باعث شده تا شعار غیر اتمی‌شدن کره شمالی به‌صورت «قابل تائید، برگشت‌ناپذیر و با راستی آزمایی» معنایش را از دست بدهد.» بنابراین، سیاست‌های باج‌خواهانه و قلدرمآبانه آمریکا در شبه‌جزیره کره و شرق آسیا که همه آن‌ها از طریق کاتالیزور گفتگو با رهبران چین و کره شمالی کلید خورده است، نه تنها موجب ناامنی و افزایش تهدیدات در این منطقه شده، بلکه به سبب جنگ تجاری واشنگتن با پکن و دیگر کشورهای آسیایی، امنیت اقتصادی این منطقه به شدت آسیب دیده است. از سوی دیگر، واشنگتن نه فقط با دشمنانش، بلکه با دوستان و متحدانش هم از در خدعه و نیرنگ وارد می‌شود و هیچ گفتگو و مذاکره‌ای میان آمریکا و اتحادیه اروپا وجود ندارد که پس از آن، موجی از انتقادات سران اروپایی راهی کاخ سفید نشود. درست از وقتی که ترامپ روی کار آمد و سر صحبت را با اروپایی‌ها باز کرد، بروکسل در لاک دفاعی و حتی تهاجمی فرو رفته و علی‌الدوام از جدا کردن مسیر خود از واشنگتن و روی پای خود ایستادن صحبت می‌کند. کانادا که یار غار آمریکا محسوب می‌شد هم به صف مخالفان آمریکا در اتحادیه اروپا پیوسته و تلاش می‌کند که بر مشکلات اقتصادی ناشی از ارتباطش با کاخ سفید، فائق آید. از حقایق پیش‌گفته معلوم می‌شود که ترامپ، میز مذاکره را به مثابه میدان جنگ می‌بیند و با قرار دادن حریف در تنگنای درخواست‌ها در ازای وعده‌های فریبنده، می‌کوشد که حرف خود را به کرسی نشانده، از آن، ریل جدیدی به منظور ادامه و تحکیم سیاست‌های غرض‌ورزانه و خصمانه‌‌اش ایجاد کند. به تعبیر رهبر حکیم انقلاب، «بعد که قضیه تمام شد و کارش گذشت، زیر همین وعده هم میزند، این وعده‌ قرص‌ومحکم را هم مثل باد هوا فراموش می‌کند! روش مذاکره‌ آمریکایی‌ها این است». به بیان ساده‌تر، «مذاکره با رژیم زورگو و پرتوقعی مثل آمریکا، وسیله‌ای برای رفع دشمنی نیست؛ مذاکره، وسیله‌ای برای رفع دشمنی آمریکا نیست بلکه مذاکره، ابزاری در دست او برای اعمال دشمنی است. ببینید؛ این یک فرمول قطعی است که هم تجربه‌های ما آن را تائید می‌کند، هم ملاحظات گوناگون سیاسی آن را تأکید می‌کند. بعضی میگویند مذاکره کنیم تا دشمنی کم بشود؛ نه، مذاکره دشمنی را کم نمی‌کند، مذاکره یک وسیله‌ای به او می‌دهد تا اعمال دشمنی بیشتری بکند. لذاست که مذاکره نمی‌کنیم و ممنوع است؛ همه هم بدانند.» (22 مرداد 97)